پیش درآمد: چشم بر هم زدیم و یک ماه سپری شد. ماهی که در آن خوان نعمت الهی گسترده بود، گذشت و نفهمیدیم.

آنچه در عنوان و پیشانی این یادداشت می‏خوانید از روی سهو و خطا نیست. نویسنده می‏داند که ماه مبارک هنوز آغاز نشده، اما ممکن است درست یک ماه بعد زبان حال ما همین باشد! پس بکوشیم تا از این فرصت استفاده نماییم.
«الهم الرزقنا توفیق الطاعه و بعد المعصیه ...».

لینک های مرتبط:
توصیه‏های بهداشتی وزارت بهداشت به روزه‏داران ]لینک[
هلال ماه مبارک رمضان غروب چهارشنبه رؤیت می‏شود ]لینک[

می‏گوید: 25 سال پیش اگر کسی از خاطرات بیست سال گذشته‏اش حرف می‏زد، می‏گفتم وای چقدر این پیر است! نوجوانان گمان می‏کنند فرصت شان بی‏نهایت است، غافل از اینکه تا چشم به هم بزنند به کهن‏سالی می‏رسند. سوت آغاز مسابقه برای همه به صدا درآمده است، ولی اغلب حواسشان نیست.

می‏گوید: پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و اله و سلّم) تکلیف ما را مشخص کرده‏اند: علیکم بالجهاد الاکبر!

الله اکبر، لا اله الا الله، محمد رسول الله، علی ولی الله.

خبر از این مهم‏تر که سال جدید شده؟ا! یک سال از عمرمان گذشت! چه می کنیم؟

ابو حمزه ثمالی از سید الساجدین، علی بن الحسین (ع) نقل می کند که ایشان فرمودند:

در آن شبی که فردایش پدرم به شهادت رسید، من [بیمار] و با او بودم. اصحاب خود را فراخواند و به ایشان فرمود:«اکنون شب است، آن را مرکب راهوار خود کنید و بروید، این قوم آهنگ مرا دارند و چنانکه مرا بکشند به شما توجهی نمی کنند و شما آزاد و در اختیار خودید و بیعتم را برداشتم.» بیعت برداشته و تصریح شد که هر که بماند کشته خواهد شد و کسی زنده نخواهد ماند. یاران گفتند:«خدا را سپاس می گوییم که به ما شرافت شهادت در رکاب امام معصوم را عطا خواهد کرد.»

آنگاه امام (ع) ایشان را دعا کرده، فرمود:«اینک سر بردارید و بنگرید!» همه منزل آخرت خویش را دیدند. [شاید از همان باب «لیطمئن قلبی» ابراهیم خلیل بود که] امام (ع) خطاب به یاران می فرمود:«فلانی! این منزل توست؛ فلانی! این قصر توست؛ فلانی! این مقام توست».

یاران همه اهل دل و عاشق شهادت بودند و روز عاشورا با تمام وجود به پیکار با دشمنان پرداختند و به استقبال زخم های پی در پی شمشیر و نیزه و تیر شتافتند. و امام عاشقان، حسین بن علی (علیهما السلام) از جایگاه امامت می دید که این حماسه تا همیشه نقشه ی راه ذلت ناپذیری و سعادت بشریت خواهد بود و اقیانوس معرفت را قطره قطره در کام تشنه ی یاران فرو می ریخت. حماسه ی عاشورا رقم خورد، یاران عاشق و امام عاشقان (علیهم صلوات الله اجمعین) در پیشگاه معبود رقص عاشقی کردند و اینک و هماره راه ذلت ناپذیری و نیک بختی سرخ است. «خداوندا! این دفتر و کتاب شهادت را همچنان به روی مشتاقان باز، و ما را هم از وصول به آن محروم نکن.»**

اشاره: تقدیر این است که حال و هوای این وبلاگ از سفر آخرت خالی نگردد.

آیت‌الله محمدهادی معرفت از فضلای برجسته و مفسرین قرآن کریم امشب در سن 76 سالگی در قم درگذشت.

برای خواندن ادامه و دیدن عکس ها کلیک کنید ...