با سلامی از سویدای دل به پیشگاه مقدس حضرت بقیة الله الاعظم (علیه آلاف التحیة و الثناء).
خیلی ساده و بی‌تکلف پیشنهاد می‌کنم یک موج خاطره‌نویسی با موضوع مهدویت و انتظار در وبلاگ‌ها ایجاد شود. به این صورت که اگر در زندگی خود عنایات حضرت حجت (علیه السلام) را شاهد بوده‌اید و یا توسلی داشته‌اید که به نتیجه رسیده، آن را شرح دهید. همچنین اگر در این مورد شنیده‌های قابل ذکری دارید، می‌توانید بیان کنید.
این حرکت بنا به پیشنهاد یک نهاد ادبی می‌باشد و داستان نویسان مرتبط با این نهاد، یادداشتها را مایه‌ی خلق آثار داستانی قرار می‌دهند. شاید نیاز به یادآوری نباشد که هیچ چیز جای واقعیت را نمی‌گیرد و اگر شاخ و برگ اضافی به خاطره داده شود، جوهر حقیقت و حقانیتش را از دست می‌دهد و در این صورت نه ارزشی دارد و نه تأثیری می‌گذارد. عزّت هم که در هر حال از طرف خداست. امیدواریم این حرکت مورد عنایت و توجه حضرت بقیة الله الاعظم (عج) قرار گیرد.
الهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و المستشهدین بین یدیه.
به قلم دوستان ارجمند:( تمام لینک ها در بخش روزانه ی وبلاگ آمده است )
وبلاگ شلمچه هم یکی یادداشت معرفی کردهاند(جدید): امام زمان و شفای اسیر دربند
جناب زد-ام از شروق هم وارد میدان شدهاند(جدید): موج خاطره نویسی مهدوی
صبا خانم از «تا صبح انتظار» از نظر پنهان مانده بودند (جدید): مهمان آقا بودیم
یادداشت فصل آگاهی (جدید): ما بی صاحب نیستیم
یک وبلاگ مهدوی: هفت شهر عشق
یک وبلاگ گروهی: روزهای عاشقی
منتظر نوشتههای بعدی این وبلاگ هم هستیم:ما مانده ایم و بغض گلوگیر انتظار
اینجا هم پیشتاز بوده است:مجمع وبلاگ نویسان مهدوی
یک بسیجی هم فقط از یار مینویسد: یاس کبود
وبلاگ «مهرورزی در اسلام» نوشته است: نمینالم که ترسم نالهام راه نفس گیرد
امیر عباس هم پیشتر نوشته بوده است: تا به کی سرگردان تو باشم؟!
گام نخست را گام آخر برداشته است: ناچاریم امام زمان بیاید!
